Relaxen op het strand & de culturele kant van Bali

Lovina - Ubud (3-12)
Na een super gezellige tijd te hebben gehad in Lovina moesten we toch onze reis weer gaan hervatten. Gisteren hadden we nog even onze vuile was gedumpt bij een wasserij en deze moesten we 's ochtends even ophalen. Zodat alles weer fris in onze backpack kon! Om 11.00uur kwam onze privé taxi ons bij het hostel ophalen, hij bracht ons naar Ubud. Goed geregeld tijdens een avond borrelen! ;) Het was ongeveer 2,5uur rijden en ondertussen vertelde de chauffeur ons leuke weetjes over het leven in Bali. In Ubud proostten we op onze nieuwe bestemming met een heerlijke cocktail en een club sandwich! Daarna zijn we het centrum gaan verkennen: winkels links, winkels rechts en verderop nog een grote markt. Verkoopsters aan alle kanten riepen: "Kijken, kijken!" We werden onderhand de winkels ingetrokken, maar na een 100 keer: "No, thank you!" te hebben geroepen konden we toch doorlopen zonder iets te kopen. Ondanks dat de verleiding wel groot was wanneer je allemaal leuke dingetjes ziet liggen, gewoon voor de heb! We hadden vandaag pas laat geluncht dus echt honger hadden we 's avonds niet, maar aangezien het een behoorlijk stuk lopen was van het hostel naar het centrum had het geen zin om later weer terug te moeten. We besloten toch maar een restaurant op te zoeken voor een klein hapje. Als afsluiting van de dag mochten we een lange wandeling terug naar het hostel maken en kropen we, na heerlijke douche, lekker ons bed in.

Ubud (4-12)
De tweede dag in Ubud stond in het teken van het verlengen van ons visum. Door een miscommunicatie met het reisbureau waren we hier vooraf niet van op de hoogte. Het was maar voor vier dagen, maar als we dit niet deden riskeerden we een fikse boete. De eigenaar van ons hostel had geholpen met het zoeken naar een bureau die ons kon helpen bij het verlengen van ons visum. Wij dachten zelf dat we naar Denpasar moesten voor het verlengen van ons visum, maar na een aantal telefoontjes kwamen we erachter dat dit, gelukkig, ook in Ubud zelf kon. Dat scheelde ons weer een ritje en de kosten van een taxi. Nadat we het adres hadden opgezocht zijn we maar op pad gegaan. Want hoe eerder we dit geregeld hadden, hoe beter. Het was 20 minuten lopen en binnen 10 minuten waren we al klaar! De vrouw van het bureau zou ons op de hoogte houden via whatsapp. Ze zou ons appen als we naar Denpasar konden voor het maken van een pasfoto en het afnemen van onze vingerafdrukken. Jullie zullen wel denken via whatsapp...? Ja hier gaat bijna alles via whatsapp, want dat is de makkelijkste manier om te communiceren met toeristen. Weer wat geleerd vandaag. ;) Op de terugweg hebben we de afslag genomen naar The Monkey Forest, het apenwoud. Dit vonden we wel spannend... want na de verhalen die we hadden gehoord wisten we niet echt wat we er nou van moesten verwachten. Bij aankomst werd het al snel duidelijk dat je, je eten en drinken weg moest gooien voordat je het park betrad. Of het liefst nog eerder!! Gelukkig waren wij hier op voorbereid. Maar twee Chinese toeristen niet... Zij waren aan het genieten van een lekker ijsje, maar zodra de apen dit zagen, waren ze er als de kippen bij en sprongen er bovenop. Zonder te aarzelen werd het ijsje uit hun handen gegrist!! Toen wij dit zagen schrokken we wel en gooide Larissa direct haar flesje water in de prullenbak haha uiteindelijk konden we er wel om lachen. In het park waren we vooral bezig met het om ons heen kijken of we niet werden aangevallen door apen. Onze tactiek was dan ook: blijf zo dicht mogelijk bij andere mensen, zodat de kans groter is dat ze iemand anders zouden bespringen! Binnen 30 minuten hadden we het wel gezien en stonden we alweer buiten zonder schrammen of andere verwondingen. Conclusie: zolang je geen eten of drinken bij hebt valt het allemaal best mee! :p Aangezien we hier wel heel snel klaar waren hebben we in de middag nog een fiets gehuurd en zijn we de hellingen van Ubud gaan berijden in de felle zon, bah.. Waarom we dit gingen doen vroegen wij ons ook af! Maar ach, zo blijven we fanatiek bezig.

Ubud (5-12)
Het is vandaag 5 december en op social media scrollen we door de sint en zijn zwarte pieten heen. Toch gek om hier te zitten en zo weinig van die traditie mee te krijgen... Maar ook dit vergeet je snel wanneer de dag weer volgepland is! Vandaag hadden we een tour geboekt waarbij we diverse bezichtigingen gingen doen. We startten bij de Goa Gajah, ook wel Elephant Cave genoemd. Hier moest je ook weer verplicht een Sarong dragen. Daarna zijn we doorgegaan naar "The Holly Spring Temple". Hier hebben we het reinigingsproces van de Balinezen in het heilige water mogen meemaken. Erg bijzonder! Daarna zijn we naar een Coffiegarden geweest. Hier kregen we een rondleiding door de tuin en werd ons verteld over de Luwak Coffee. We mochten hier verschillende soorten koffie en thee proeven.
Verder hebben we de grootste tempel in Bali bezocht, geluncht met een prachtig uitzicht op de rijstvelden en zijn we geëindigd bij de Klungkung Taman Gili. Dit is het restant van het koninklijk paleis en dit werd beschouwd als de hoogste rechtelijke instantie van Bali.

Ubud (6-12)
Op deze mooie zondag hadden we een fietstour gepland staan. Samen met twee Australische mannen en de twee jongens van de tour vertrokken we de bergen in. De mannen hielden wel van flauwe grapjes dus de sfeer in de bus was gezellig! Onze eerste stop was langs de rijstvelden, ook hier had je weer een prachtig uitzicht. Daarna vervolgden we onze rit naar boven, helaas werd het weer al wat grauwer en zag het er niet best uit. Onderweg stopten we nog bij een restaurant voor het uitzicht op de vulkanen Gunung Batur en Gunung Agung. Door de mist heen konden we het gelukkig aardig zien. Aangekomen bij het startpunt van de fietstour was het enige wat we zagen KEI HARDE REGEN! En het hield maar niet op, na 20 minuten te hebben gewacht besloten we toch maar onze poncho's aan te trekken en op de fiets te springen. De wegen waren erg steil dus je fiets ging ook redelijk snel... We gingen een bospad in, hier kwamen we weer langs rijstvelden. Het leek iets droger te worden dus onze poncho's gingen uit. Maar na 5 minuten fietsen, kwam de regen alweer hard naar beneden... Maar we gingen door! De fijne wegen veranderde in een grindweg, die met steeds steilere hellingen naar beneden ging en wanneer je naar links en rechts keek zag je dat de wegen erg smal waren en je zo de afgrond in keek. Ieh! De eerste steile helling naar beneden slipten we al een paar keer. Maar we hadden het gered! Helaas bleef het hier niet bij... Door de hellingen gingen we maar harder en harder dat Melissa bijna Larissa omver reed. Door de hoge snelheid wist Melissa niet meer wat ze moest doen. Ze remde en remde en remde en BAM! Ze slipte onderuit over het grind heen. Auch.. Na wat waterspoelingen vielen de schaafwonden gelukkig mee en konden we weer door. Haha we maken het mee hier! Daarna zijn we nog gestopt bij een 'familie dorpje'. Hier waren ze bezig met houtbewerking. Jering vertelde ons over het leven hier zoals bijv. dat het jongste kind verantwoordelijk is voor het huis aangezien die het langste leeft. We sloten de tour af bij een restaurant waar we lokaal gegeten hebben. Hier gaven de Australische mannen ons wat tips en tops voor onze reis in Australië. Eenmaal terug bij het hostel was het eerste wat we nodig hadden een goede warme douche! In de namiddag zijn we nog langs de marktjes gegaan en hebben we een traditionele dansshow bijgewoond.




Ubud (7-12)
Onze laatste volle dag in Ubud is alweer aangebroken, vandaag hadden we nog weinig op de planning. Wel hadden we al wat ideeën in ons hoofd die we nog graag wilden gaan doen. Na eerst heerlijk uitgeslapen te hebben stonden we maar eens op om te gaan ontbijten. Ondertussen hebben we op internet rond gekeken naar activiteiten en kwamen we uit bij een "Silver Making Class". Dit was een drie uur durende workshop waar je zelf een sieraad kon maken. Dat leek ons wel wat! Zo gezegd, zo gedaan zou je denken... Met de routebeschrijving in onze handen zou het 10 minuten lopen zijn, maar Larissa en Melissa hadden na een uur door straten te slenteren nog nergens de winkel "Chez Monique" gevonden. Pfff hebben wij weer, toen we wilden omdraaien kwamen we per toeval langs een andere winkel waar je ook een workshop kon volgen. Snel gingen we naar binnen en gelukkig konden we ons nog inschrijven. We waren maar met z'n tweeën dus kregen mooi privé les. Het was een leuke en leerzame ervaring! Op de weg terug genoten we nog van een heerlijk (lekkend) ijsje. Terug in het hostel hebben we even gechilled en gedoucht. We hebben de avond afgesloten met een taco's en sangria!

Ubud - Sanur (8-12)
Vandaag gaan we richting Sanur. De taxi kwam pas om 12.30uur dus we hadden in de ochtend lekker de tijd om alles op ons gemak weer in te pakken. Om 11.45uur gingen we uitchecken en rond 12.20uur liepen we richting de plek waar de taxi ons zou oppikken. Tijdens het wachten kwamen er tientallen auto's langs die uit het raam riepen: "Taxi, taxi?" Helaas niet de onze, om 13.15uur stonden we nog te wachten maar onze taxi was nergens te bekennen. Toevallig kwam Dudek (de eigenaar van onze hostel) langs op zijn scooter, hij zag ons staan en ging meteen bellen. We hadden hem al betaald en hij zou de taxi voor ons regelen. Paar minuten later kwam er een taxi aangereden en Dudek liet hem stoppen. Hij zei ons dat dit de taxi was, heel toevallig maar oke, wij stapten in. De taxichauffeur deed allemaal heel wazig over betalen en wij snapten er niks van?! Wat bleek er nu... We waren in een verkeerde taxi gezet, fijn! Na even overleggen, wilde hij ons gelukkig toch naar Sanur brengen en ging hij later bij Dudek wel het geld halen. Gelukkig onze reis kon voortgezet worden! Later belde Dudek ons nog op om zijn excuses aan te bieden. We waren er natuurlijk al lang klaar mee, maar wel netjes dat die ons alsnog belde. Aangekomen in Sanur was het even zoeken waar ons hostel zat. Natuurlijk weer ergens verstopt in een steegje. Nadat we hadden ingecheckt zijn we Sanur eens gaan verkennen en hebben we een hapje gegeten bij een strandtentje.

Sanur 9-12 t/m 12-12
Na alle activiteiten en het reizen van de afgelopen maand waren de dagen in Sanur voornamelijk om onszelf weer een beetje op te laden voor de komende 2 maanden. Dit is ons dan ook goed gelukt aan het heerlijke strand hier met een rustige zee en fijn zand. De vier dagen die we hier hebben doorgebracht lijken dan ook allemaal wel op elkaar, op één dag na. Donderdag moesten we namelijk naar het immigratiebureau in Denpasar om een foto te laten maken en vingerafdrukken af te nemen voor het verlengen van ons visum. De vrouw die ons eerder in Ubud had geholpen had ons netjes een whatsapp berichtje gestuurd om te zeggen dat we vanaf donderdag langs het immigratiebureau konden gaan. We zorgden dat we er al vroeg waren, want mocht het uitlopen dan hadden we er een hele dag voor. Om half 10 arriveerden we bij het immigratiebureau waar we vanaf 10 uur ons konden melden. Hier moesten we naar mister Hary vragen, hij zou ons helpen met het proces. Helaas hadden wij weer de pech dat het systeem voor de toeristen eruit lag en we dus af moesten wachten totdat deze het weer deed. Hier waren we al voor gewaarschuwd, maar wij dachten dat we deze ene keer misschien wel geluk zouden hebben. Helaas was dit niet het geval. Gelukkig duurde de storing maar een uur. Hary meldde ons aan bij het loket en we kregen een nummertje om een foto en vingerafdrukken te laten maken. Omdat de storing net was verholpen waren ze nog bij nummer 1 en wij hadden nummers 25 en 26. We moesten dus nog wel eventjes wachten. Dit wachten duurde uiteraard weer iets langer dan verwacht. Rond nummer 11 viel de stroom van het hele gebouw uit en het duurde weer tien minuten voor alles weer was opgestart. En bij nummer 20 gebeurde dit natuurlijk nog een keer, maar gelukkig was het probleem deze keer sneller verholpen. Eindelijk waren we aan de beurt en na 1 minuut stonden we alweer buiten. Het viel achteraf allemaal wel mee! De taxi chauffeur die ons naar het immigratiebureau had gebracht stond buiten nog netjes op ons te wachten zodat hij ons naar de volgende stop kon brengen. De werkplaats met aansluitend een winkel van het bekende merk, onder de meeste van ons, Buddha to Buddha. Het was wel even zoeken waar het was, want het zat ergens achteraf. Maar het was het wachten waard. De winkel lag vol met allerlei soorten sierraden. Van oorbellen tot armbanden en van ringen tot kettingen. Het walhalla voor een vrouw. Hier konden we ons wel een uur vermaken, terwijl de taxi chauffeur buiten op ons zat te wachten haha. Naast de winkel hebben we ook nog een bezoekje gebracht aan de werkplaats. Hier zagen we hetzelfde proces als tijdens de workshop zilver maken die we hadden gevolgd. Nadat we onszelf hadden verwend met een leuk kerstcadeautje zijn we terug gegaan naar het hostel. Tijdens de wandelingen langs het strand worden we dagelijks bedolven met het aanbod van massages. Omdat onze huid de afgelopen weken flink wat te verduren heeft gehad met de zon en de activiteiten die we hebben gehad, besloten we toch maar eens een goede scrub massage te nemen! Ondertussen zit onze eerste maand er alweer op... Morgen vertrekken we naar onze laatste bestemming in Indonesië: Kuta! En zaterdagochtend 19 december vliegen we naar Australië!


Wist u dat?

Omdat we nu geen wist u datjes meer over ons voetbalteam kunnen plaatsten en we toch onze inspiratie kwijt moeten hier een aantal wist u datjes over Indonesië:

Wist je dat...
- families in Bali samen op een erf wonen?
- de jongste zoon van de familie eigenaar is van het erf, omdat deze het langst leeft?
- de jongste zoon mag bepalen of zijn oudere broers ook op dit erf mogen wonen of niet?
- de oudste van de familie in het huis woont met de hoogste fundering?
- het in Bali een traditie is dat wanneer er iemand overlijd deze een maand wordt opgebaard op een groot bed in een gemeenschappelijke ruimte op het erf, voordat de persoon gecremeerd wordt?
- iedereen in Bali gecremeerd wordt en niet begraven?
- het hele dorp de familie meehelpt met het bouwen van de crematiestier voor de crematie van de overledenen?
- een vrouw, die massages geeft, in Bali gemiddeld 1.400.000,00 rupiah verdiend per maand? (Dit is omgerekend: €91,50)
- de kleurrijke offers in Bali een belangrijk onderdeel zijn van het geloof van de hindoeïstische bevolking?
- zij hier een dagelijks ritueel van maken, door het geven van giften aan de goden in de vorm van een offer?
- de kinderen in Bali ook op zaterdag naar school moeten?
- je in Bali binnen 20 minuten je rijbewijs hebt geregeld?
- je alleen bij de gemeente je rijbewijs hoeft aan te vragen en dan 20 minuten later je scooter/auto kan rijden?